swieto-zmarlych

Odwiedzając cmentarze, pochylamy się w zadumie nad grobami naszych bliskich, przyjaciół. Strata zawsze boli, bez względu na to w jakim odeszli wieku. Szczególne wzruszenie budzą groby dzieci.

Policjanci z biłgorajskiej komendy pamiętają o funkcjonariuszach, których nie ma już wśród nas. Z okazji Dnia Wszystkich Świętych uczcili pamięć kolegów zapalając znicze i składając kwiaty w miejscu ich wiecznego spoczynku.

Nie umiera ten, kto żyje w pamięci bliskich.

Nie umiera ten, kto żyje w pamięci bliskich.

Nie umiera ten, kto żyje w pamięci bliskich.

Nie umiera ten, kto żyje w pamięci bliskich.

Nie umiera ten, kto żyje w pamięci bliskich.

Zamość, Hrubieszów, Tomaszów Lubelski i Łukowa – to miejscowości, w których na Wszystkich Świętych planowane są kwesty na rzecz ratowania najcenniejszych zabytków cmentarnych. Organizatorzy liczą, że nekropolie nie zostaną w ostatniej chwili zamknięte.

Komenda Powiatowa Policji w Tomaszowie Lubelskim informuje o zmianach organizacji ruchu drogowego w obrębie cmentarzy w wybranych miejscowościach powiatu tomaszowskiego. Zmiany będą obowiązywały od 28 października do 3 listopada w związku z uroczystościami Wszystkich Świętych.

Nie umiera ten, kto żyje w pamięci bliskich. Dlatego w tym wydaniu Kroniki Tygodnia, jak co roku przed 1 listopada wspominamy tych, którzy w ciągu ostatnich 12 miesięcy od nas odeszli, ale żyją w pamięci swoich najbliższych, przyjaciół i współpracowników.

Ponad 50 tys. cebulek kwiatowych z Holandii zostanie wysadzonych w różnych miejscach pamięci narodowej na Zamojszczyźnie.

W tym roku nie będzie kwesty na ratowanie pomników na łukowskim cmentarzu. Datki można przekazywać przelewem.

Jak każdego roku przed 1 listopada na łamach Kroniki Tygodnia znajdziecie wspomnienie o osobach zmarłych w ostatnim czasie, a bardzo ważnych dla naszych lokalnych społeczności.

Policjanci z biłgorajskiej komendy pamiętają o policjantach, którzy już nie żyją. Wczora,j w Dzień Wszystkich Świętych uczcili pamięć kolegów zapalając znicze i składając kwiaty w miejscu ich wiecznego spoczynku.

"Śmierć wyobrażają sobie jako ducha zupełnie różnego od wszystkich, bo w materialnej postaci. Jest to szkielet nagi, biały, jasnokościsty, trzymający kosę w ręku, którą zarówno ścina głowy panów jak i chłopów" – pisał w połowie XIX w . Józef Gluziński o polskich włościanach z okolic Zamościa i Hrubieszowa.