Na frontowych drzwiach drewnianego, XVIII-wiecznego konfesjonału namalowana jest postać św. Marii Magdaleny. Jak opisuje lubelski wojewódzki konserwator zabytków, odkryta na elementach konfesjonału polichromia ukazująca kamienie, sugeruje, że cały konfesjonał miał być przedstawieniem symbolicznej groty, w której pokutuje św. Magdalena. Świętą można rozpoznać też po atrybucie, jakim jest czaszka.
Kolejna, namalowana na ścianie (na tzw. zaplecku) konfesjonału postać to św. Grzegorz, doktor kościoła, który podzielał naukę o czyśćcu. Atrybutami św. Grzegorza są: otwarta księga i gołębica.
Dwa obrazy trynitarskie przedstawiają ustanowienie zakonu oo. Trynitarzy oraz cud wskrzeszenia zmarłego przez jednego z braci trynitarzy. Legenda głosi, że to św. Feliks de Valois – drugi z założycieli zakonu trynitarzy, wskrzesił zmarłego młodzieńca.
Więcej na ten temat w papierowym i e-wydaniu Kroniki Tygodnia.
Napisz komentarz
Komentarze