Górecko Kościelne słynie z przekazu o objawieniu św. Stanisława. 7 października 1648 r. św. Stanisław miał objawić się i uratować wioskę przed spaleniem przez Kozaków oblegających Zamość. Po objawieniach, w 1668 roku, późniejszy ordynat Marcin Zamoyski ufundował dwie kaplice: jedną w miejscu objawienia, drugą nad rzeką Szum oraz kościół, który został zniszczony przez Szwedów na początku XVIII w. W 1768 r. Jan Jakub Zamojski ufundował obecną, drewnianą świątynię. Kościół został konsekrowany w 1778 roku. Przy kościele założony został niewielki klasztor franciszkanów, którzy administrowali parafią do 1864 r.
Wyposażenie kościoła jest w większości rokokowe i pochodzi w dużej części z II poł. XVIII w., a więc z czasów administrowania nim przez franciszkanów. Pozostałością po nich jest użyty kilkakrotnie w dekoracji ołtarzy, ambony i chrzcielnicy herb franciszkański.
Proboszcz parafii złożył wniosek od Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wpisanie do rejestru kilku elementów wyposażenia kościoła. Wnioskował m.in. o wpis obrazu św. Stanisława, znajdującego się w głównym ołtarzu. Specjaliści z Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektoratu Zabytków stwierdzili jednak, że wymaga on gruntownej analizy przeprowadzonej przez konserwatora dzieł sztuki. Odwrocie obrazu nie wykazuje zabytkowego charakteru. Świadczą o tym jasne, lite deski, które są w bardzo dobrym stanie. Lico obrazu jest obciągnięte czerwoną tkaniną, przymocowaną do podobrazia. Od strony lica przymocowano m.in. metalową sukienkę (koszulkę) św. Stanisława. Widoczne, malowane twarze obu postaci są zapewne wycięte oraz przymocowane do płótna. Wyniki szczegółowej analizy będą podstawą do dalszych działań w sprawie obrazu. Ochroną konserwatora objęto natomiast koszulkę (kryzę) zdobiącą zapewne pierwotny obraz św. Stanisława.
Do rejestru zabytków wpisano natomiast kilka elementów wyposażenia kościoła. Jednym z nich jest rzeźba "Chrystusa przy słupie" znajdująca się obecnie w ołtarzu głównym, a pierwotnie eksponowana zapewne w kaplicy. Rzeźba nie odnosi się do wezwania kościoła i jej obecność w tym miejscu stanowi niewyjaśnioną zagadkę.
Ponadto wpisano obrazy z ołtarzy bocznych: "Matka Boska z Dzieciątkiem z sukienką (kryzą)", obraz "św. Franciszek pod krzyżem" i obraz „św. Barbara patronka dobrej śmierci” autorstwa Antoniego Michalaka.
Spośród rzeźb wpisano: rzeźby Krucyfiksów z łuku tęczowego, z zakrystii oraz z kruchty, rzeźbę Chrystusa Zmartwychwstałego. Ponadto monstrancję z pocz. XX w. firmy Nagalski i Psyk, krzyż procesyjny z kon. XIX w., latarnie procesyjne dotowane na XIX/XX w., klęcznik zdobiony krzyżem maltańskim i kamienną kropielnicę.
Jak podkreślają specjaliści od zabytków zabytki stanowią elementy wyposażenia kościoła, są materialnym świadectwem jego historii i funkcjonowania parafii. Posiadają wartości historyczne i artystyczne.
Napisz komentarz
Komentarze