Placówka przy ul. Komorowskiego funkcjonuje od 2001 r. Na koniec ub. roku mieszkało w niej 79 osób, w tym 13 podopiecznych przewlekle chorych somatycznie. Najwięcej mieszkańców pochodziło z samego miasta Biłgoraja – 16. Ale nie brakowało osób, które przed przyjęciem do DPS-u mieszkały w gminach Biłgoraj, Łukowa, Józefów, Turobin, Księżpol, Potok Górny, Frampol, Obsza, a także poza powiatem biłgorajskim, np. w Lublinie, Zamościu, Chełmie, Janowie Lub., Zwierzyńcu, Izbicy i Harasiukach, a nawet w Gorzowie Wielkopolskim.
Mieszkańcy mieli do dyspozycji świetlice i sale terapii zajęciowej, stołówkę z całodziennym wyżywieniem, kaplicę oraz zaplecze techniczne. W pracowniach terapii zajęciowej mają możliwość rozwijania swoich zdolności i pasji artystycznych. W sali muzykoterapii odbywają się seanse w wygodnych fotelach przy nastrojowej muzyce. Doskonałym miejscem do spotkań jest ogród, gdzie odbywają się różnego rodzaju zajęcia. Nowoczesny sprzęt rehabilitacyjny pozwala fizjoterapeutom na stosowanie szerokiego zakresu zabiegów z kinezyterapii, fizykoterapii i hydroterapii. Mieszkańcy mają możliwość uczestniczyć w codziennych mszach św. oraz w innych nabożeństwach w kaplicy pw. św. Ojca Pio.
Jak już wspominaliśmy, najliczniejszą grupę stanowiły w ub. roku osoby, które przekroczyły 80. rok życia, a większość z nich wykazywała znaczne ograniczenie sprawności psychofizycznej. Takich mieszkańców było 37, co stanowi 46,8 proc. ogółu podopiecznych. Najstarszy z nich miał 97 lat.
Spośród wszystkich mieszkańców tylko 16 mogło poruszać się samodzielnie. Pozostali poruszali się na wózkach inwalidzkich, za pomocą chodzika albo przy pomocy kuli łokciowej czy laski. 24 mieszkańców w ogóle nie stawało na nogi (osoby leżące). Uprawnienia kombatanckie posiadało 35 mieszkańców (44,3 proc.).
Napisz komentarz
Komentarze