Parafia pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Marii Magdaleny w Dubie uzyskała z Unii Europejskiej dotację na ratowanie świątyni. Efektem projektu będzie kompleksowa renowacja i modernizacja XVIII-wiecznego kościoła parafialnego w Dubie. Zabytek zostanie zabezpieczony i odnowiony, co pozwoli na jego długoterminową ochronę. Dodatkowo obiekt zostanie przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych poprzez instalację udogodnień takich jak poręcze, tablice w alfabecie Braille’a i pętle indukcyjne. Dzięki temu zwiększy się dostępność kościoła dla szerokiego grona odbiorców. Projekt „Ochrona dziedzictwa kulturowego XVIII-wiecznego kościoła parafialnego Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Marii Magdaleny w Dubie” umożliwi także wykorzystanie świątyni do celów kulturalnych, co wzbogaci ofertę kulturalną regionu i przyciągnie turystów.
Historia kościoła
Kościół w Dubie został wybudowany w latach 1778-1779 staraniem proboszcza ks. Józefa Kobylińskiego. W 1779 r. został konsekrowany przez bp. Melchiora Jana Kochanowskiego, sufragana chełmskiego. Bp. Kochanowski wystarał się u papieża Piusa VI o udzielenie odpustu papieskiego dla wszystkich nawiedzających ten kościół. Świątynia była odnawiana w roku 1788 i 1809, a rozbudowana około 1880 r. przez dobudowanie kruchty i zakrystii. W latach 80. XX wieku przebudowano dach na dwuspadowy i nie przywrócono mu już wieżyczki na sygnaturkę.
PRZECZYTAJ TEŻ: Laur Konserwatorski dla dzwonnicy w Szczepiatynie i „jej” ludzi
Kościół jest orientowany (prezbiterium z ołtarzem głównym jest zwrócone ku wschodowi), drewniany, konstrukcji zrębowej, zewnątrz i wewnątrz oszalowany poziomo deskami, wzmocniony w 1953 r. lisicami imitującymi pilastry, na kamiennej podmurówce. Chór muzyczny wsparty jest na dwóch kolumnach. Wykonane w 1902 r. organy 9-głosowe odremontowano i po latach milczenia ponownie oddano do użytku w 2018 r. Pod kościołem znajdują się krypty, w których spoczywają prawdopodobnie fundatorzy i kolatorzy kościoła.
Świątynia przetrwała III Rozbiór Polski, Kampanię Napoleońską, Powstanie Styczniowe, dwie wojny światowe i najazd bolszewików w 1920 r. 25 września 1939 r. zostali bestialsko zamordowani przez Sowietów ks. proboszcz Wiktor Możejko, dwaj klerycy salezjańscy, organista i sołtys. Dubieńscy męczennicy, spoczywający na miejscowym cmentarzu. W czasie II wojny światowej Niemcy urządzili w kościele skład broni.
Cudowny obraz
W lewym bocznym ołtarzu został umieszczony obraz Madonny z Dzieciątkiem. Miejscowa tradycja przekazuje, że od zawsze był otaczany czcią. Ze wstępnej analizy historycznej i konserwatorskiej wynika, że cudownie ocalał z pożaru kościoła spalonego przez Kozaków Chmielnickiego w 1648 r., a następnie przeniesiony do nowo wzniesionego kościoła w latach 1667-1670 oraz umieszczony w głównym ołtarzu. Po ok. 100 latach został przeniesiony do obecnego kościoła i również umieszczony w głównym ołtarzu, gdzie odbierał cześć.
Pod koniec XX w. wybudowano nowy ołtarz główny, a obraz trafił do bocznego ołtarza, gdzie znajduje się do dziś. Planowane są szczegółowe badania architektoniczne i prace konserwatorskie, których celem będzie dokładne określenie czasu powstania obrazu, przywrócenie jego pierwotnego wyglądu, a może i odkrycie jeszcze wiele innych ciekawostek.
Ratujmy świątynię
Obecny stan kościoła jest katastrofalny. Dubieńska parafia uzyskała dotację w wysokości 5 mln 387 tys. zł, natomiast wartość całego projektu jest wyższa o prawie 1 mln zł. Księża i parafianie robią wszystko, aby pozyskać brakujące środki. Podczas odpustu parafialnego, który przypada 22 lipca, na ratowanie kościoła zebrano 1 300 zł. Wolontariusze rozprowadzają znicze-cegiełki. Planowane są kolejne działania. Każdy może pomóc, przekazując darowiznę: Parafia Niepokalanego Poczęcia NMP, Dub 96, 22-435 Komarów-Osada PL 06 9644 0007 2010 0054 1747 0003 SWIFT POLUPLPR, tytułem: Darowizna na realizację projektu: Ochrona dziedzictwa kulturowego XVIII wiecznego kościoła parafialnego w Dubie.
W każdą sobotę przed obrazem Matki Bożej w dubieńskim kościele odbywa się dziękczynna modlitwa w intencji uproszenia łask wszystkim ofiarodawcom i fundatorom wspierającym dzieło ratowania kościoła parafialnego.
NIE PRZEGAP:
Napisz komentarz
Komentarze