zamojskie-ulice

Ulica Karola Namysłowskiego powstała w 1952 r. Łączyła wówczas ul. Kilińskiego z ulicami: Starowiejską i Wojska Polskiego, stanowiąc w ten sposób jeden z najważniejszych ciągów komunikacyjnych zamojskiej dzielnicy przemysłowej.

Ulicę Waryńskiego na Nowym Mieście wytyczono w 1817 roku. To ona wyznaczała kiedyś od południa Nową Osadę. Potem jej losy były związane m.in. z targowiskiem zwierząt, które założono w sąsiedztwie – przy ul. Młyńskiej. Miało ono powierzchnię aż dwóch hektarów.

W cotygodniowym cyklu "Zamojskie ulice" teraz możecie poznać historię ulicy Braterstwa Broni.

Ulica Żdanowska została wytyczona w XVI wieku. Razem z dzisiejszą ul. św. Piątka i Krysińskiego stanowiła część historycznego i bardzo ważnego traktu lwowskiego. To przy nim w 1579 r. wytyczono Przedmieście Lwowskie na długości ok. 1 km od murów twierdzy Zamość. W XVII wieku stało tam już około 150 drewnianych domów.

Ulica Zarwanica powstała ok. 1822 roku. W latach 30. XIX w. nazywano ją Jerozolimską lub Jeruzalem, później ta nazwa przylgnęła do ul. Gminnej. W sąsiedztwie funkcjonowała przecież duża, murowana synagoga. Obecna nazwa pojawiła się w latach 70. XIX wieku. Nie nawiązuje jednak do żydowskiego dziedzictwa Zamościa. Jest dość osobliwa, zastanawiająca i... może mieć związek z prześladowaniami unitów.

Ulica im. Hugona Kołłątaja powstała w 1580 roku i należy do najstarszych w Zamościu. Można nią przejść z ulicy Akademickiej na Rynek Wielki. Wiadomo, że w latach 90. XVI wieku funkcjonowała jako Lubelska, a w XIX wieku nazywano ją Ordonanshauzową. Skąd taka dziwna nazwa?

Stare, czarno-białe fotografie mają w sobie niezwykłą moc. Czasami przenoszą nas w miejsca i ponure czasy, w których nie chcielibyśmy się znaleźć. Takie są cztery archiwalne zdjęcia, które zostały jakiś czas temu opublikowane na portalu fotopolska.eu. Zostały wykonane w czerwcu 1941 r. na zamojskiej ulicy Spadek. Dzisiaj są unikatowe.

Szlaki handlowe – solne miały dla Zamościa ogromne znaczenie. Wożono nimi ten cenny towar z południa i ziem wschodnich Rzeczpospolitej m.in. na zachód Polski i Europy.

Ulica powstała w 1927 r. Pod koniec lat 20. ub. wieku nazywano ją Rzeźnicką, bo obok niej działała duża rzeźnia. Co ciekawe zakład funkcjonował w tym miejscu już od 1835 roku. Najpierw był skromny, potem go rozbudowano. Odbywał się tam także ubój rytualny. Ten zamojski zakład wpisywał się w bogate tradycje rzeźnicze i wędliniarskie naszego regionu.

Ulicą Bernarda Moranda można przejść od Furty Wodnej wybudowanej w staromiejskich murach aż do Rynku Wielkiego w Zamościu. Warto się tam wybrać.

Ulica Sienkiewicza ma długość 1614 metrów. W przeszłości stanowiła ona część traktu obwodowego twierdzy Zamość i słynęła z obszernych ogrodów. Potem wybudowano przy niej elektrownię miejską i wiele drewnianych i murowanych domów, a obecnie powstaje tam także kompleks budynków o nazwie „Elektrownia Park”.

– Co to, Kraków? – Nie, Zamość. – Skąd masz? – Wydarłem z „Wolnej Polski”. – Znasz Zamość? – Nie. To dialog z filmu „Nieznany” z 1964 r. W ten sposób rozmawiali dwaj żołnierze w wojskowym szpitalu na Białorusi, pokazując sobie rycinę z zamojskim Ratuszem.

Historia ulicy Sadowej w Zamościu sięga lat 20. XIX wieku. Została ona wytyczona przez inżynierów wojskowych pod kierunkiem gen. Jana Mallet-Malletskiego i wraz z dzisiejszą ul. Peowiaków pełniła rolę obwodnicy miasta. Łączyła ona m.in. trakt szczebrzeszyński z nowym traktem lubelskim.

Mieszkańcy Majdanu pamiętają o tym, że ta część miasta miała kiedyś odrębny charakter, że była wsią – mówi Bolesław Kornaś, przewodniczący zarządu osiedla Majdan.

Ulica Zamkowa w Zamościu może skraść serce.