Dokument lokacyjny Zamościa został ogłoszony przez Jana Zamoyskiego w należącym do kanclerza folwarku Jarosławiec (obecnie wieś w gminie Sitno) w dzień świętego Tomasza – 10 kwietnia 1580 roku, w przypadającą akurat w tym czasie niedzielę przewodnią.
Przygotowany wcześniej z dużą dokładnością akt, Jan Zamoyski odczytał w obecności licznego grona swoich zwolenników i przyjaciół, wśród których rolę świadków pełniło siedmiu starannie dobranych urzędników województwa bełskiego i ziemi chełmskiej. Byli to starosta grabowiecki Piotr Cieciszewski, podstarości bełski Stanisław Żółkiewski, sekretarze Wacław Uchrowiecki i Stanisław Żółkiewski, rotmistrz królewski Mikołaj Uchrowiecki, poborca podatków województwa bełskiego Paweł Rudowski oraz podsędek chełmski Ambroży Żuliński. Do tego wydarzenia, które było ukoronowaniem dotychczasowych działań, Zamoyski przygotowywał się długo i pracowicie. Najpierw zdobył solidne wykształcenie na uniwersytetach w Paryżu, Strasburgu i Padwie, a po powrocie do kraju został sekretarzem ostatniego z Jagiellonów – króla Zygmunta Augusta.
Cały artykuł dostępny tylko w papierowym i e-wydaniu Kroniki Tygodnia
Napisz komentarz
Komentarze